Dragon Ball Z'nin Müzik ve Film Müziklerinin Tarihi

Müzik, anime deneyiminin önemli ancak sıklıkla göz ardı edilen bir parçasıdır. Doğru müzik bir sahneyi yükseltebilir, izleyiciyi deneyime daha da derinden çekebilir ve anın duygusal etkisini artırabilir. Uzun ve köklü tarihi boyunca, Dragon Ball serisi unutulmaz başlık temalarından sürükleyici müziklerine kadar bazı mükemmel müzik parçalarına yer vermiştir. Dragon Ball Z , çok sayıda dublajı ve yeniden yayınlanması nedeniyle, serinin her biri benzersiz bir stile sahip birkaç farklı film müziğine sahip olması nedeniyle büyüleyici bir anime müzik vaka çalışmasıdır.

Japonya'da orijinal Dragon Ball Z animesi 26 Nisan 1989'dan 31 Ocak 1996'ya kadar yayınlandı. Bu versiyonun müzikleri Shunsuke Kikuchi tarafından yapıldı . Kikuchi'nin hem Dragon Ball hem de Akira Toriyama ile uzun bir geçmişi vardı , orijinal Dragon Ball animesinin müziklerini yaptı ve Toriyama manga serisine dayanan iki anime olan Dr. Slump - Arale-chan ve Dr. Slump'ın müziklerini yaptı . Bundan dolayı Kikuchi'nin Dragon Ball Z müzikleri, caz ve hafif orkestra parçaları etrafında şekillendiği için diğer şovlar için yarattığı müziklere çok benzer . Ancak birçok parçanın daha karanlık bir tonu ve Dragon Ball Z'nin daha yoğun tonuna uyması için daha dramatik dokunuşları vardır.

Orijinal Dragon Ball Film Müziği

Orijinal Dragon Ball Film Müziği Daha Önce Olanı Geliştiriyor

Kikuchi'nin soundtrack'i hakkında en büyüleyici şeylerden biri (özellikle Amerikan dublajlarında kullanılan soundtrack'lerle karşılaştırıldığında) her zaman çalmamasıdır. Aslında, birçok bölümde hiç müzik olmayan uzun bölümler yer alır. Bu hoş bir dokunuştur çünkü müzikli sahneleri daha dramatik hale getirir ve bölümlere akmalarına yardımcı olan doğal bir ritim verir. Ne yazık ki, Amerikan Dragon Ball Z soundtrack'leriyle büyüyenler, yoğunluk ve tuhaf öğelerin eksikliğini itici bulabilirler çünkü orijinal yayınlandığı dönemde Dragon Ball Z'nin Amerikan hayranları tarafından nasıl algılandığıyla uyuşmuyorlar.

Dragon Ball Z, Amerikan ağlarının ve dağıtımcılarının animeyi Amerikan izleyicisine nasıl pazarlayacaklarından emin olmadıkları bir dönemde ortaya çıktığı için Amerika'da büyüleyici bir yayın geçmişine sahipti. Dragon Ball Z'nin ilk dublajı (hayranlar tarafından Ocean dub veya Saban dub olarak adlandırılır) FUNimation (o zamanlar çok yeni bir firma) tarafından üretildi ve dublajı Ocean Group, dağıtımı ise Saban Entertainment üstlendi.

FUNimation bu dublaja birkaç nedenden ötürü tamamen yeni bir müzik eklemeyi seçti . 1999'da Steve Harmon ile yaptığı bir röportajda , FUNimation'ın o zamanki CEO'su Gen Fukunaga, firmanın orijinal arka plan müziğini değiştirmeyi seçmesinin sebebini şöyle açıkladı:

"ABD'de izleyiciler animasyon dizilerinde daha sürekli bir BGM'yi tercih ediyor. Aksiyondaki boşlukları, aksiyonun temposunu biraz daha iyi ayarlamak için sürekli müzikle doldurmak bir nevi kural. Birçok kişinin Japon müziğiyle ilgili en büyük şikayeti, çok fazla duraklama olmasıydı. Gösteriyi Amerikan müziğine daha uygun hale getirmek için danışmanlarımızın kararını kullandık."

Değişimin ekonomik bir nedeninin de olduğunu söyleyen Öztürk, şunları kaydetti:

"Müziğin değiştirilmesi, FUNimation'ın bir kararıydı. Kendi müziğimizle, duyulduğu her saniye için telif ücreti talep edebilirdik."

Bu ilk film müziği Shuki Levy ve Ron Wasserman tarafından yapıldı. Bunlardan ikincisi daha önce X-Men: The Animated Series ve Saban'ın diğer büyük hit Japon yapımı Mighty Morphin Power Rangers gibi birçok popüler çocuk şovunun müziğini yapmıştı. Marvel'ın web sitesine verdiği bir röportajda Wasserman, müziğini şöyle tanımladı: "Müziği ben yaptım ve onu en karanlık, en ağır [şey] yaptım, tıpkı dronlar ve bina sesleri gibi."

Bu film müziği, sentezlenmiş enstrümanların kullanımıyla karakterize edilir ve bu da Shunsuke Kikuchi'nin geleneksel olarak icra edilen müziğinden çok farklı bir ses çıkarır. Ayrıca, bu müzik orijinal Japon müziğinden daha enerjik, kaotik ve yoğundur ve bu da Dragon Ball Z'nin erken dönem yaylarının dağınık ve umutsuz hissine uygundur. Ancak, bu enerjiye rağmen, bazı tuhaf çizgi film öğelerini korur ve bu da onu Japon müziği ile sonraki Amerikan müzikleri arasında ilginç bir orta yol haline getirir.

Ancak bazı olumsuz yanları da var. Japon müziklerinin aksine, bu müzik bölümler boyunca sürekli çalıyor, bu da birçok parçanın aşırı tekrarlı veya uzatılmış hissettirdiği anlamına geliyor. Bunun üstüne, birçok parçanın sağlam bir kimliği yok, bu da bu müziklerin öncesinde ve sonrasında gelenlere göre daha az akılda kalıcı olduğu anlamına geliyor. Ayrıca, sentezlenmiş sesler o dönem için etkileyici olsa da, modern dinleyiciler video oyununa ne kadar benzedikleri nedeniyle bunları biraz sarsıcı bulabilirler.

Faulconer Productions Devreye Giriyor

Bruce Faulconer'ın Efsanevi Film Müziği İlk Dragon Ball Z Film Müziği Değildi

Shuki Levy ve Ron Wasserman tüm serinin müziklerini yapmayacaktı. Dragon Ball Z'nin 68. bölümünden başlayarak (dizinin Amerika'daki üçüncü sezonunun başlangıcı), FUNimation'ın Saban'dan ayrılıp dub'ı şirket bünyesine alması nedeniyle yeni bir besteci ekibi getirildi. Bu ekip, Bruce Faulconer'ın yönettiği ve sahibi olduğu bir firma olan Faulconer Productions'dı . Ayrıca Mike Smith, Julius Dobos ve Scott Morgan da vardı.

General Fukunaga, Steve Harmon'a verdiği röportajda değişiklikle ilgili şu ifadeleri kullandı:

"Şey, dediğim gibi, stratejik olarak yeni gelen kişiden memnunduk, ancak 'besteciyi' değiştirmek zorundaydık. İlk iki sezondaki müziklerden pek memnun kalmadık."

Daha sonra şunu da belirtecekti:

"Bu yeni besteciyle çok daha mutluyuz, sadece yeni müziğin çok daha iyi olduğunu düşünüyoruz. İkinci neden, müzik üzerinde daha fazla kontrole sahip olmak istememizdi. Daha önce neredeyse hiç kontrolümüz yoktu. Saban müziği zamanında teslim etmiyordu ve istediğimiz şekilde ayarlayamıyorduk. Şimdi, yerel olarak yapıldığı için bize çok daha fazla kontrol verildi."

Faulconer'ın soundtrack'i , sentezlenmiş sesleri vurucu davullar ve yoğun heavy metal etkisindeki gitar tınılarıyla birleştiren önceki iki soundtrack'ten daha ağır ve daha yoğundur . Orijinal Japon soundtrack'ine hiç benzemese de Faulconer, Dragon Ball Z'nin Amerika'da nasıl algılandığını ve pazarlandığını mükemmel bir şekilde yakalamıştır. Bu nedenle, birçok Amerikalı Dragon Ball hayranının bu soundtrack'i orijinaline tercih etmesinin nedenini anlamak kolaydır .

Faulconer film müziğinin en iyi yanı, karaktere özgü temalarıdır. Faulconer'ın meşhur açıklaması şu şekildedir :

"Benim için her karakterin nihayetinde kendi müzikal teması olurdu. Ve karakterin ne yaptığına, Goku'nun ne yaptığına, Frieza'nın ne yaptığına, herkesin ne yaptığına bağlı olarak hepsinin kendi temel teması olurdu. Yani eğer güçlülerse, o zaman tema kendini güçlü bir şekilde gösterirdi.Eğer bir anda kavga ediyorlarsa veya başka bir şey yapıyorlarsa, tema onlarla birlikte şekil değiştiriyor ve ne düşündüklerini, nasıl hissettiklerini, bulundukları belirli sahnedeki zorluklarının ne olabileceğini temsil ediyordu. Yani ilham büyük ölçüde karakterlerden ve yaptıkları eylemlerden geliyordu."

Bu dokunuş, gösteriye önemli ölçüde yardımcı oluyor, çünkü bu temalar her karaktere ekstra kişilik katıyor ve birkaç önemli anın duygusal etkisini artırarak birçok sahneye fantastik, elle tutulur bir atmosfer kazandırıyor.

Bu dönem ayrıca Dragon Ball Z'nin en ünlü dublaj tuhaflıklarından birini de tanıttı . FUNimation'ın Dragon Ball Z: Lord Slug'dan itibaren çeşitli Dragon Ball Z filmlerinin ve TV özel bölümlerinin dublajları, film müziklerinin bir parçası olarak o zamanlar popüler olan rock ve metal sanatçılarının şarkılarını içeriyordu . Örneğin, Dragon Ball Z: Lord Slug'da Finger Eleven'ın "First Time", Disturbed'ın "Stupify" ve Deftones'un "Elite" şarkıları yer alıyordu. Dragon Ball Z: Cooler's Revenge'in film müzikleri arasında Drowning Pool'un "Reminded", Disturbed'ın "The Game" ve American Pearl'ün "Revelation" şarkıları yer alıyordu. Dragon Ball Z: Broly – The Legendary Super Saiyan'ın film müzikleri arasında Pantera'nın "10's", Slow Roosevelt'in "Boys Lie, Girls Steal" ve Tendril'in "Eternal Sacrifice" şarkıları yer alıyordu.

Ve meşhur bir şekilde, Dragon Ball Z: The History of Trunks dub'ı efsanevi progresif metal grubu Dream Theater'dan "Overture 1928", "Fatal Tragedy" ve "Dance of Eternity" gibi birkaç parça içeriyordu. Bu eklemeler bugün biraz bayağı gelebilir (özellikle de birkaç parça kötü bir şekilde seviyelendirildiğinden ve diyalogları bastırdığından), birçok Amerikalı Dragon Ball Z hayranı bunlara karşı büyük bir nostalji duyuyor ve bu da onları serinin unutulmaz bir öğesi haline getiriyor.

En büyük dezavantajı, FUNimation'ın sürekli müzik çalmasını istemesi nedeniyle, film müziğinin sıklıkla görselleri ve diyalogları bastırabilmesi, izleyicinin kendini kaptırmasını engellemesi ve daha hüzünlü veya daha ciddi sahnelerin etkisini köreltmesi. Ayrıca, müziğin sürekli çalması, birçok parçanın uzun, tekrarlayan bölümlere sahip olması veya yapay olarak uzatılmış hissettirmesi anlamına gelir ve bu da vurucu kompozisyonlarını zayıflatır.

Diğer Faulconer Olmayan Film Müzikleri

İlginçtir ki, Faulconer Productions Dragon Ball Z'nin ikinci yarısının müziklerini yapan tek ekip değildi. 2000 yılında, FUNimation'ın dublajı şirket bünyesine almaya karar vermesinden birkaç yıl sonra, Ocean Studios (Westwood Media prodüksiyon kolu aracılığıyla) Dragon Ball Z'nin Avrupa dağıtım haklarına sahip firma olan AB Groupe ile iletişime geçti. Ocean Studios, İngiltere, Hollanda ve daha sonra Kanada'da yayınlanmak üzere ikinci bir İngilizce dublaj yapmak için onlarla bir anlaşma yaptı. Tom Keenlyside, John Mitchell ve David Iris bu yeni dublaj için müzik bestelemek üzere işe alındı . Ancak, bu müziklerin çoğu Mega Man ve Monster Rancher çizgi filmleri de dahil olmak üzere diğer Ocean projelerinden geri dönüştürüldü .

Önceki Amerikan Dragon Ball Z film müzikleri gibi, bu da sentezlenmiş enstrümanları yoğun bir şekilde kullanıyor. Faulconer'ın endüstriyel tonlardaki film müziklerinin aksine, bu versiyon daha geleneksel bir orkestral ses çıkarmaya çalışıyor. Bu, önceki film müziklerinin aksine, bunun daha sessiz anları biraz daha iyi işlediği anlamına geliyor, çünkü müzik hala çalarken, arka plana karışıyor ve diyaloglara ve anın genel havasına odaklanmayı kolaylaştırıyor. Bir avuç iyi parçaya sahip olsa da (özellikle Buu destanı sırasında ), asıl sorun, parçaların çoğunun karakterlere veya içine konuldukları anlara uymadıkları için özellikle Dragon Ball Z için yazılmadığı açık . Daha da kötüsü, bazı parçalar sürekli kullanılıyor ve bu da onları oldukça sinir bozucu hale getiriyor.

Son Dragon Ball Z film müziği 2004'te şekillenmeye başlayacaktı. Uzun yıllar boyunca, Pioneer Entertainment (2003'te Geneon oldu) Dragon Ball Z'nin ilk iki sezonu için ev medya dağıtım haklarına sahipti, bu da FUNimation'ın yalnızca 3. sezonu ve sonrasını dağıtabileceği anlamına geliyordu. Ancak, Pioneer Entertainment bu hakları kaybettiğinde, FUNimation bunları satın aldı ve ilk iki sezonu kendi bünyesindeki seslendirme kadrosuyla ve Saban'ın orijinal dublajda uygulamaya zorladığı sansür olmadan yeniden dublajlama projesine başladı. FUNimation artık Faulconer Productions ile çalışmadığı için, bu bölümler için yeni bir film müziği üretmek üzere Nathan Johnson getirildi .

Johnson'ın çalışması, Faulconer'ın seriye bakışından çok farklı duyulduğu için ilginçtir. Johnson'ın film müziği çoğunlukla ambient ve orkestra parçalarından oluşur ve bazı anlarda metal ve elektronik endüstriyel havası vardır . Bu parçalar kötü olmaktan uzak olsa da, genellikle arka planda kaybolurlar . Ayrıca, çoğu parça birbirine o kadar karışır ki, bir parçanın ne zaman bittiğini ve yenisinin ne zaman başladığını ayırt etmek zorlaşır, bu da genellikle Dragon Ball Z için bestelenmiş parçalardan ziyade genel bir film müziği koleksiyonundan alınmış müzik gibi hissettirir.

Dragon Ball Z'nin çeşitli müzikleri, müziğin bir animenin tonunu ve genel kalitesini nasıl dönüştürebileceğine dair mükemmel bir örnek çalışmadır. Aynı animasyona sahip olmalarına rağmen, bazı sahneler dizinin bazı versiyonlarında çok farklı hissettirir çünkü müzik bir öğeyi vurgular veya izleyicide belirli bir duyguyu uyandırmaya çalışır. Bu nedenle, bazı hayranların tercih ettikleri müzik için tutkuyla neden tartıştıklarını görmek kolaydır, çünkü size hitap eden bir müzik duymak unutulmaz derecede yüce bir deneyim olabilir.